‘Mijnheer, wilt u even bukken als u in de camera kijkt?’ Braaf zakt Alex door zijn knieën om de vrouw recht in de ogen te kijken terwijl zij zijn blik en de foto in het paspoort vergelijkt. Een ferme stempel volgt en met een wijds gebaar krijgt hij zijn pas terug. Even later staat Alex weer voor haar neus, nu samen met Marileen. ‘Mevrouw, wij zijn heel blij dat wij in Namibië mogen komen maar… zouden we nog iets langer mogen blijven? Rap wordt het visum in beide paspoorten van 30 dagen omgezet naar 45 dagen, gelukkig maar!

In de entree hal staat Raymond al te wachten en een ritje naar het verhuur bedrijf volgt. Nog even wat extra potten en pannen, een afwasteiltje en koelkast erbij en de boel lijkt compleet. Hoewel… Nog snel worden er reflector stickers geplakt en een nummerplaat verlichting geplaatst. Uit de ervaringen van Ray en Wendy blijkt dat het vooral in Botswana erg belangrijk is dat de auto aan die criteria voldoet.

Een vuurdoop door de Afrikaanse hoofdstad maar dan wordt het asfalt verruild voor een grondpad door de droge rivierbedding, richting de campsite. De oryx en wrattenzwijnen heten ons welkom. Met uitzicht op het wijde landschap laat Alex zich in het ijskoude water van het zwembad zakken. Een typisch Afrikaans drankje, Amarula, maakt de braai compleet terwijl wij genieten van het prachtige kleurenspel van de ondergaande zon. Even later verschijnen de sterren, stoppen de vogels hun gezang en wordt de eerste nacht ingezet.

‘Wij hebben een breedbeeld scherm in onze tent!’ Opgewekt klimt Marileen haar tent uit en kijkt in het rond, omringd door de schitterende natuur. Vanuit de birdhide zien we springbokjes en huppelt er een mongoose voorbij, en dat allemaal bij de campsite!

Het lijkt wel een feestdag zo mooi zien de vrouwen in Gobabis er uit. Wijde lange jurken in prachtige dessins en een gesteven hoofddeksel maakt het geheel compleet. Statig rechtop lopen de dames in hun Herero outfit door het dorp. Een mooie kennismaking met deze typisch Namibische cultuur.

Voor dit moment laten wij Namibie achter ons om vervolgens Botswana te verkennen. De vrouw bij de douane vindt het helemaal leuk dat wij op bezoek komen maar zou nog veel liever met ons mee gaan, in Nederland kan ze voor ons koken en ons huis schoonmaken. Klinkt aantrekkelijk maar als we aangeven dat het in Nederland best koud is ziet ze toch maar af van haar voorstel.
Een uitgestrekte weg ligt voor ons maar brengt ons richting Ghanzi, vlakbij de ingang van de Central Kalahari waar wij de volgende keer meer over zullen vertellen…