Kafue National Park

We vinden een fantastische plek aan de Kafue stuwdam en genieten van het prachtige weer, zon, een beetje wind en het zacht kabbelen van het water. Raymond sprokkelt wat hout en even later zitten wij naast de braai terwijl de zon met een prachtig kleurenspel ondergaat.

Vanuit het meer slaat het nijlpaard ons, vanaf zo’n 15 meter afstand, aandachtig gade. Hij hangt wat op een dieper gelegen rots waardoor zijn rug en kop boven water komen. Even later dompelt hij zichzelf weer onder en is er niets meer van het grote beest te zien. Omdat wij op een sappig grasveldje staan waar de meeste nijlpaarden graag grazen houden wij het dier goed in de gaten maar ook de volgende dag vertoeven wij vreedzaam naast elkaar.

Om de laatste sporen van ons modder avontuur te verwijderen rijden we de auto een stukje het meer in. Dit resulteert al snel in een watergevecht samen. Ondertussen komen ook de brutale apen weer in de buurt en voordat we het weten genieten zij van een aantal maïskolven. Eerder had een grote zwarte raaf al een glanzend gouden zakje met koffie gejat: het blijft oppassen met al die stelende dieren in de buurt!

Tsetse

De irritante tsetse vliegen dwingen ons om met de ramen dicht door Kafue np te rijden, de temperatuur in de auto schommelt rond de 50C. Gelukkig kunnen de achterste ramen open dankzij het muskietennet wat er voor gespannen zit. Dit scheelt ongeveer 2 graden. Na verloop van tijd raakt het tape echter los, iets wat de tsetsevliegen snel doorhebben en naar binnen schieten. Gevoelige prikken en rode plekken laten ze ons na. Het is niet alleen snikheet in de auto maar ook erg benauwd, verderop zien we donkere regenwolken hangen, dat verklaard de hoge luchtvochtigheid.

Langs de dam liggen groene velden, olifanten nemen een bad in het verfrissende water. Bokkies drinken wat en de grote groepen wrattenzwijnen hobbelen heen en weer. Kleine baby pumba’s waggelen nog wat maar de staartjes wijzen al parmantig omhoog. In het bosrijke gedeelte zien we Puku, Kudu, Topi en zowel Roan- als Sabel antelopen.

Luipaard

Plotseling staat hij midden op de weg, op zijn gemak knabbelend aan heerlijke groene blaadjes: een enorme olifanten bul. Er zit niets anders op dan rustig afwachten tot mijnheer het pad weer vrijmaakt. Na een minuut of tien is het zover de olifant sjokt het bos in en wij kunnen ook weer door. Het is fijn om weer een klein beetje rijwind te voelen, het zweet loopt over onze rug. Toch rijden we niet ver: rechts van de auto duikt opeens een luipaard op! De prachtige lichte vlekken tekening op haar vacht valt haast weg tegen het lichte gras. Met diepbruine ogen staart ze ons aan maar zet het dan op een lopen. Wij kunnen nog net een paar plaatjes schieten van deze bijzondere ontmoeting.