We gaan van Swakopmund naar Naukluft nationaal park. Weer een prachtige rit met heel veel mooie natuur. De weg is deels zout en zand, maar voornamelijk gravel en we maken weer flinke stofwolken.

Het is eigenlijk niet mogelijk om alle kleuren, variaties en de sfeer van het Afrikaanse landschap goed te beschrijven, het is een gevoel dat je moet ervaren. Maar ik ga toch proberen te vertellen wat wij zoal voor moois tegenkomen.

We rijden door vlaktes die geel, groen of oranje kleuren door de korstmossen. Tientallen kilometers ver kunnen we kijken, de ruimte en weidsheid zijn ongelofelijk. Om een bocht zien we plotseling een kloof, waarin zich een soort maanlandschap ontvouwt. Heuvels van gelige, zwarte en groenige kleur, met scherpe scheuren ertussen, gekerfd door het water dat hier ooit stroomde en dat de bodem heeft uitgeslepen tot dit grillige geheel.

In de verte verrijzen rode bergen. Vlak daarnaast zijn de bergen grijs, maar zodra de zon erop valt lijken ze ineens wit. Ronde en puntige vormen, net of er klodders klei her en der zijn neergegooid, en alles vrolijk met een verfkwast is bewerkt of gespetterd. Dit alles onder een helder blauwe hemel met witte wolkenflarden.

Af en toe kruisen we een rivierbedding, nu droog, maar soms zal er water zijn. De struikjes en wat kleine boompjes laten precies zien hoe het water, wanneer het er is, als een lint door het landschap slingert. Drie gemsbokken en één zebra….
We klimmen tot zo’n 1000 meter hoogte en gaan dan een bergpas door. Aan beide zijden van de weg imposante rotsen, die lang geleden schuin vanuit de aarde omhooggestuwd zijn, de verschillende lagen zijn duidelijk zichtbaar. In de verte is de lucht nu donkergrijs geworden, daar zal het nu regenen.

Maar wij passeren de Steenbokskeerkring met 34°, zon en een goede bries die het heerlijk maakt. Natuurlijk maken we een ‘selfie’ met zijn vieren bij het bord.

Op een kleine campsite met 4 plaatsen, genieten we tijdens het eten van de prachtige zonsondergang. Van geel, met een stralenkrans die de paar wolken een zilveren randje geeft, via oranje naar rood tegen de zwarte silhouetten van de bergen. Dan is het donker. Complete stilte, zelfs geen cicades of vogeltjes….